Sokakta ayı oynatanlar

Eskiden  Tüm Türkiye de olduğu gibi Kayseri de  de ayı oynatanlar vardı. Yıl 80 lerin sonlarına doğru olmalı biri hamamın orda ayı oynatıyorlarmış haberini duyduk. Çok küçüğüm acaba böyle bir şey olabilir miydi. Büyüklerle gittik çember kalabalığın arasından sıyrıldım. Kara kavruk bir adam def çalıyor. Kara büyük bir ayı iki ayağı üzerine kalkmış oynuyordu. Ayının burnunda bilezik. Ayının adı "Yaşar". Ölmesin diye Yaşar koyarlarmış. Adam oyundan sonra para topladı. O fakir halktan ne kadar para çıktı. Ayı oynatıcısı sonra ayıyı nereye götürdü bilmiyorum ama daha sonra ayı oynatan kimseyi görmedim.

Sokak oyunları? Kayseri çocuk olmak

Yıllar önce Kayseri sokakları nasıldı? Ben  çocukken şimdiki dünyadan çok farklı bir dünya vardı. İletişim ve elektronik bu kadar yaygın değildi. Sokaklar şimdi boş ve sessiz. Çocuklar evde telefonla ve bilgisayarla oynuyorlar. Ben çocukken yaz aylarında öğle sıcağı geçip ikindiden akşam serinliğine doğru sokaklar dolmaya başlardı. çocuk bağırtıları, sesler curcuna kadınlar çocuklarını çağırırlar. çocuklar arkadaşlarını çağırır. Ahhhmeeeeeeeeeeeeeet, ses yok bi daha Ameeeeeeeeeeeeet. bulana kadar bağır. top sesleri. top oynardık. En çok oynadığımız oyunlar. Saklambaç, yakar top, met gibi oyunlardı. Bazen tekerlek sürerdik. Herkesin bir tekerleği olurdu. Tabi erkeklerin, kızlar tekerlek sürmezdi. daha çok ip atlarlar veya bizle beraber saklambaç yakar top gibi oyunlar oynardık.

Yeni nesil de tabi ki takım oyunlarını oynuyor. Sokak oyunları oynuyor. Ama sokak kültürü çok zayıflamış durumda. Akşam olunca artık çocuk gürültülerini çok duymaz olduk sokak aralarında. Sokaklar ıssızlaşmaya başladı. Sporlar salonlar, sahalara, profesyonel alanlara taşındı, belki böyle olması gerekiyordu. böyle oldu. Eskiyi bazen özlüyorum. Çünkü  daha mutluyduk.

Siz hangi oyunları oynardınız?

Almer

 

Almer Avm

Büyük süpermarketler 1998-1999 dan itibaren açılmaya başladı bunlardan bir tanesi Hunat mahallesinde ki Migros'tu. Zamanına göre belki Kayserideki  en büyük marketti. Fakat Daha sonra Almer AVM açıldı (1999) ki Migros yanında bakkal gibi kaldı. Bu mağaza dümdüz yürüyen merdivenleri. üç katlı ve devasa alanı ile o zamanlar bizim zaman boş zaman öldürme mekanlarımızdandır. En üst kattaki kitap ve kaset satış yeri, lokantası, çocuk eğlence merkezi ile Kayseri için zamanın ilerisindeydi. Almer AVM açılışının ikinci yılının kutlamaları için Burak Kut'u getirmişti. Kayseri Cumhuriyet  Meydanın Almer önünde  akşam saatlerinde güzel bir konser verdi Burak. Bu konserde Boş Ver şarkısı için bir de klip çekmişti.

Kayseride Açılan ilk AVM

 

Kasseria

1990’lı yılların sonlarına gelindiğinde Kayseri’de modern anlamda alışveriş merkezleri yapılmaya başlanmıştır. Bu alışveriş merkezlerinden biri Ekim 1997 tarihinde 7.340 m² kapalı alan içerisinde yer alan 55 adet dükkanla hizmet vermeye başlayan Kasseria Alışveriş Merkezidir

Burası aynı zamanda Kayseri'deki ilk Mc Donalds'ın açıldığı yer idi. O zaman için çok ses getirmişti Mc Donalds.İçerdeki dükkanlar ise cep telefoncu ağırlıktaydı. Kasseria Sinema salonları da boş kalmıyordu. Kasseria zamanla önemini yitirdi. Hem dükkanların küçüklüğü hem otoparkının olmayışı hem güçlü alternatiflerinin çoğalmasıyla adı duyulmaz hale geldi.

Kayseri Yoğunburç

 İzzettin Keykavus Kayseri surlarının  güney doğusunu daraltmış ve buraya Yoğunburç'u yaptırmıştır(1212-1215). Kışla görevine sahip olan burç tam yuvarlak olmayıp iki katlıdır. 90 lı yıllarda Kayserili aşıkların ve halk sanatçılarının sanatlarını icra ettikleri ve buluştukları bir çay evi olarak hizmet verdi. Kapısından girdikten sonra geniş bir hol ardından kasvetli ve loş olan burcun içi sizi karşılar. Adeta ortaçağdan kalma bir havası vardır.

🙏🏻Yapılmasın: Restorasyon

Bazı yerler vardır, kimsenin uğramadığı, terk edilmiş, viran halde binalarla dolu. “Buraları yıkalım, yeniden yapalım,” deriz genelde. "Tehlikeli yerler bunlar, işe yaramıyor. Yenisi yapılsın. Ekonomiye katkı sağlar, güzel binalarımız olur," diye düşünürüz. Bu bakış açısı ilk anda mantıklı görünür. Ama ya başka bir ihtimal daha varsa?

Bir masa düşünün. Eski bir masa. Üzerinde yılların bıraktığı izler var. Çizikler, lekeler, çatlaklar… Belki biraz eğrilmiş bile. Ama kaliteli. Sağlam. Yaşanmışlık kokuyor. Sadece bir mobilya değil artık; bir hikâye taşıyor.

Siz bu masayı beğenmiyorsunuz çünkü kusurlu. Ustaya götürüyorsunuz. Çizikler siliniyor, yüzeyi cilalanıyor, yepyeni gibi oluyor. Artık tertemiz. Parlak. Şık. Ama o masa hâlâ aynı masa mı?

Çoğu zaman fark etmeden yaptığımız şey bu. Eski olanı hemen “eski” diye çöpe atıyoruz. Onarmak değil, silip yeniden yapmak istiyoruz. Oysa bazen o çizikler, o çatlaklar, o küçük kusurlar, bir eşyanın—bir mahallenin, bir binanın, bir hatıranın—karakteri olabilir.

Yüz yıllık bir masaya bakıp "bu yeni gibi, inanmam" diyen biri aslında haklı olabilir. Çünkü yaşanmışlık yok edilmiştir. Oysa hatıralar zamanla değil, izleriyle kalır. Tam da bu yüzden bazı binaları, bazı sokakları “yenilemekten” çok, anlayarak korumak gerekir.

Her virane bina yıkılmalı mı? Belki de bazısı yeniden hayata döndürülmeli, geçmişin izleri silinmeden geleceğe taşınmalı. Çünkü bazı şeyler yenilenince değil, yaşatılınca değer kazanır.